Memo: ontwikkeling kliferosie Slufterdam

Naar aanleiding van kliferosie ten zuiden van de Slufterdam en het wegslaan van een vogeluitkijkpunt heeft Rijkswaterstaat Deltares gevraagd de erosie te analyseren. De morfologische ontwikkeling van de omgeving van de Slufterdam wordt voor een groot deel bepaald door de afsluiting van het Haringvliet in 1970. Over het geheel genomen is hierdoor het gebied aan het verondiepen en verplaatsen de zandplaten zich door golfwerking oostwaarts. Op de plaatsen waar de kliffen zijn ontstaan laat de ontwikkeling in de JARKUS-raaien zien dat het volume niet achteruit gaat. Ook de afslagpunten van de Slufterdam tonen geen sterk negatieve trend bij de condities die behoren bij een storm die eens per 4000 jaar voorkomt. De veiligheid van de achterliggende weg komt (net) niet in gevaar. Aanvullend is gekeken naar de ontwikkeling van plaatareaal habitattype H1140. Het oppervlakte is sinds 1990 eerst afgenomen, maar sinds 1997 weer toegenomen tot ongeveer de grootte van 1990. De hoogte van de platen is wel lager dan in 1990