De nauwkeurigheid van kusthoogtemetingen volgens de terrestrische en fotogrammetrische methode
In dit studierapport is de nauwkeurigheid van hoogtemetingen volgens de terrestrische- en de fotogrammetrische methode onderzocht. Gebleken is dat de fotogrammetrische methode voor deze metingen in nauwkeurigheid zeker niet ten achter staat bij de terrestrische methode; eerder in het omgekeerde het geval. Een andere kwestie is echter welke methode de voorkeur verdient. Om deze vraag te kunnen beantwoorden is het noodzakelijk de voor- en nadelen van beide methoden te analyseren en te vergelijken. Belangrijke punten hierbij zijn: a) de benodigde voorzieningen in het terrein; b) de duur van de metingen; c) het tijdsverschil tussen de duin- en de strandhoogtemetingen en tussen de strandhoogtemetingen en de lodingen; d) het tijdsverschil tussen de opeenvolgende jaarlijkse kustmetingen; e) de efficiënte notatie van de meetcijfers tijdens de metingen i.v.m de mechanische verwerking van de uitkomsten; f) de kosten.
- Datum rapport
- 1 januari 1967
- Auteur
- Ministerie van Verkeer en Waterstaat, Rijkswaterstaat, Directie Waterhuishouding en Waterbeweging (RWS, WW), Afdeling Kustonderzoek; H.W.A. van Doorn
- Annotatie
-
15 p. ill. 14 bijl. Nota WWK 67-1 Digitaal document 2.8 Mb Hoofdstuk 10: Formules voor de berekening van de meetonnauwkeurigheid bij kusthoogtemetingen is geschreven door W.T. Bakker
- Documentnummer
- 17032