Verdichten van asfaltproefstukken. Wat te doen met (ultra-)dunne deklagen?

Binnen Europa bestaat een grote variatie in materialen, asfaltmengsels en proefstukvervaardigingsmethoden. Verder wijken eigenschappen van een materiaal vervaardigd in het lab (willekeurige testmethode) altijd af van de eigenschappen van een stuk materiaal (proefstuk) afkomstig uit de weg. Het is lastig de potentie van een mengsel te kwalificeren (of te kwantificeren) indien er verschillen bestaan tussen eigenschappen van labvervaardigde proefstukken en proefstukken afkomstig uit de weg (molengeproduceerd en walsverdicht). Deze bijdrage beschrijft de problematiek bij het hanteren van verschillende bestaande verdichtingsmethoden voor asfaltproefstukken. Hiertoe is een goed onderbouwde ruimtelijke analyse noodzakelijk. Het voorstel is om door gebruik te maken van speciale scanningstechnieken (zoals X-ray CT scanning) en FEM simulatie te onderzoeken welke spanningen en deformaties materialen ondergaan t.g.v. verschillende proefstukvervaardigingsmethoden. Een belangrijk tussenproduct is de verdere ontwikkeling van een FEM materiaalmodel voor warm asfalt in gedeeltelijk verdichte toestand. Als voorbeeld wordt de problematiek van (ultra-)dunne deklagen beschreven. In dit geval heeft het vervaardigen van Marshall proefstukken geen enkele relatie meer met het productieen verwerkingsproces en moet een nieuwe proefstukvervaardigingsmethode worden ontwikkeld voor (ultra-)dunne deklagen.