Bouwnormenonderzoek : invloed 15% kostentoename

Veel bruggen en viaducten in beheer van RWS zijn in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw gebouwd om 100 jaar mee te gaan. Velen daarvan zijn eerder aan vervanging of renovatie toe omdat zowel de intensiteit als het gemiddelde gewicht van vrachtverkeer meer is gegroeid dan gepland (m.n. laatste decennia). De risico’s en kosten voor de complete levenscyclus zijn mogelijk te beperken door aan de voorkant wat meer te investeren in de stevigheid van constructies. Vooral daar waar belang voor en belasting door vrachtverkeer groot is, alsmede de constructie ook verstevigd kan worden. Onderzocht is of en in hoeverre dit haalbaar kan zijn, met name voor de meest voorkomende betonnen bruggen overspanning van 20 of 50 meter.

Uitkomst is dat een relatief beperkte investering aan de voorkant (+ 10-15% materiaalkosten) al snel een verdubbeling van de theoretische technische levensduur op kan leveren. Dat gaat dan wel dus over de technische levensduur, waarbij de toename in de belasting door groei van het vrachtverkeer bepalend is, want op zo’n lange termijn worden andere aspecten die de levensduur bepalen, zoals de functionele levensduur, duurzaamheidsaspecten en wijzigingen in regelgeving wellicht relevanter. Materiaalkosten zijn al klein en nemen verder af ten opzichte van kosten voor de organisatie (totale projectkosten) en de hinder voor de maatschappij. Verder wordt er nog gewezen op het ontbreken van stalen bruggen in dit onderzoek. Alhoewel er weinig stalen bruggen zijn en die vaak uniek zijn, zijn de risico’s van verdere groei in as-last herhalingen groter en de meerwaarde van versterking dus ook.

RWS wil in overleg met de beleidskern over vervolgacties. Bijvoorbeeld over onderzoek naar gevolgen van aanpassing normering voor nieuwe bruggen of hergebruik van bestaande brugdelen.