Basiskustlijn (BKL) en herzieningen [Rapporten 1991 - ....]

De Nederlandse kust is aan erosie onderhevig. Sinds 1990 is het kustbeleid erop gericht om de structurele kustachteruitgang tegen te gaan met zandsuppleties. Hierbij wordt de basiskustlijn (BKL) gebruikt als instrument om eventuele kustachteruitgang te signaleren.

De basiskustlijn is begin jaren ’90 voor het eerst vastgesteld en kwam destijds op de meeste locaties (ongeveer) overeen met de kustlijn van 1990. In de Waterwet staat dat de Minister van Infrastructuur en Waterstaat elke zes jaar een kaart met de ligging van de basiskustlijn beschikbaar stelt. Het hoofddoel van de herziening van de basiskustlijn is om (weer) de juiste signaalfunctie voor het kustonderhoud te creëren. Een herziening houdt de basiskustlijn dus actueel.

Datum rapport
1 mei 2023
Uitgever
Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW); Ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM); Ministerie van Verkeer en Waterstaat (VenW); Rijkswaterstaat (RWS); Rijksinstituut voor Kust en Zee (RIKZ)
Annotatie
In opdracht van het ministerie; uitwerking door Rijkswaterstaat, met input en goedkeuring van het ministerie.

Bijlagen:
- Basiskustlijn 2023 : Herziening van de ligging van de basiskustlijn (24 mei 2023)
Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat
- Basiskustlijn 2017 : Herziening van de ligging van de basiskustlijn (30 januari 2018)
Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat 
- Basiskustlijn 2012 : Herziening Basiskustlijn (september 2012)
Ministerie van Infrastructuur en Milieu 
- Basiskustlijn 2001 : Evaluatie ligging Basiskustlijn (september 2003)
Ministerie van Verkeer en Waterstaat, Directoraat Generaal Rijkswaterstaat, Rijksinstituut voor Kust en Zee
- De basiskustlijn, norm voor dynamisch handhaven (1 januari 1993)
Ministerie van Verkeer en Waterstaat, Rijkswaterstaat, Dienst Getijdewateren
- De basiskustlijn : een technisch/morfologische uitwerking (1 januari 1991)
Ministerie van Verkeer en Waterstaat, Rijkswaterstaat, Dienst Getijdewateren