Een verkenning van de groeimogelijkheden van ondergedoken Groot zeegras (Zostera marina) in de Nederlandse Waddenzee

Tot in het begin van de vorige eeuw kwam ondergedoken (robuust) Groot zeegras algemeen voor in de Nederlandse Waddenzee. In de jaren 1930 verdwenen de velden door de wierziekte ('Wasting disease') en de aanleg van de Afsluitdijk. De aanwezigheid van de Afsluitdijk, maakte vervolgens een terugkeer onmogelijk, door een toename van troebelheid, getijdenamplitude, en de verandering van stromingspatronen. In opdracht van Rijkswaterstaat is in deze studie gekeken naar de mogelijkheden voor een terugkeer van robuust Groot zeegras in de Nederlandse Waddenzee. In deze studie zijn variabelen onderzocht die mogelijk een sleutelrol kunnen spelen bij het al dan niet voorkomen van ondergedoken Groot zeegras in de Waddenzee: droogvalduur, lichtbeschikbaarheid, zoutgehalte en nutriënten De invloed van deze factoren is ruimtelijk onderzocht met behulp van GIS (Geografisch InformatieSysteem). De randvoorwaarden voor de variabelen zijn verkregen door een vergelijking met de situatie aan het begin van de vorige eeuw, en/of de situatie in nabij gelegen gebieden waar robuust Groot zeegras nog algemeen voorkomt of voorkwam (Deense Oostzee estuaria, Frankrijk en het Veerse meer). De voornaamste conclusie is dat in de huidige Waddenzee de groeimogelijkheden zeer beperkt, zo niet afwezig, zijn. Belangrijke beperkende factoren zijn de helderheid van het water, die sterk is afgenomen, en de grote schommelingen in het zoutgehalte in de omgeving van de Afsluitdijk. Beide factoren zullen niet voldoende veranderen, zodat niet verwacht wordt dat er nog serieuze mogelijkheden zijn voor ondergedoken groot zeegras binnen de huidige Waddenzee.