Resultaten Veldexperiment Luwtestructuur : invulling kennisleemten en beantwoording onderzoeksvragen

In het kader van het onderzoeksproject Natuurlijk(er) Markermeer-IJmeer (NMIJ) van Rijkswaterstaat is met een stalen damwand van 1800 meter lengte een veldexperiment luwtestructuur uitgevoerd, in het Markermeer bij de Noord-Hollandse kust. Het doel van het veldexperiment was (i) ontwikkeling van kennis over de werking van stroming, golven en slibgedrag en (ii) het verkrijgen van data om rekenmodellen van het slibgedrag in het Markermeer te verbeteren. De gegevens zijn ingewonnen via metingen met meetpalen en met een meetvaartuig, waarmee tweewekelijks watermonsters en vierwekelijks bodemmonsters zijn genomen. Ook is er gemeten na een stormperiode en in kaart gebracht of aanslibbing optrad rondom de structuur. De belangrijkste conclusies zijn hier weergegeven. • Oriëntatie van luwtemaatregelen t.o.v. overheersende windrichting is van groot belang voor de effectiviteit. Zowel golven als stroming spelen daarbij een rol. • Stroming is vooral van belang bij langdurige perioden met sterke wind uit een zelfde richting. De stromingsrichting aan de bodem kan flink afwijken van de windrichting en kan bovendien door de luwtestructuur worden beïnvloed. • De beïnvloedingslengte van de structuur aan de lei(luwte)zijde is globaal in dezelfde orde van grootte als de lengte van de structuur (bij dit ontwerp). • Maximale aanslibbing rond de structuur is lokaal in de orde van grootte van centimeters per jaar. • Luwtestructuren zijn het meest effectief als deze over de gehele waterhoogte en als starre constructie worden uitgevoerd. • Langere structuren dienen bij voorkeur ook openingen te bevatten om verschillen in doorzicht te realiseren en toegankelijkheid mogelijk te maken voor bijvoorbeeld pleziervaart en reddingsbrigade.