Kustlijnzorg 2009 vergridding : kwantificering van verticale verschillen tussen bathymetrische opnametechnieken

Voor een efficient en effectief suppletiebeleid zijn betrouwbare volumetrends en sedimentsbalansen noodzakelijk. Deze worden d.m.v. berekeningen en kuberingen afgeleid van monitoringsdata. Tijdens eerder onderzoek werden verticale verschillen ontdekt tussen de geïnterpoleerde monitoringsdata en de originele profieldata. De genoemde verticale verschillen en onzekerheden lijken de berekening van betrouwbare berekeningen nog steeds in de weg te staan. Een oplossing hiervoor is het kwantificeren van de gerelateerde foutenmarge. De doelstelling van dit onderzoek was dan ook de invloed van de opnamemethode en de gebruikte vergriddingsmethode op vorm en kubering te kwantificeren, door middel van het vergelijken van multibeamdata, jetskidata, ruwe jarkusdata en jarkusgrids. Uit analyse blijkt dat, gegeven de huidige technieken en planning in de tijd, de meetmethodes bruikbaar zijn voor morfologische studies. Het is echter goed te beseffen dat de gemeten data momentopnames blijven. Voor een regionale studie heeft het Jarkusgrid meerwaarde boven de Jarkus lijndata. De afwijking is van zodanige orde grootte dat het niet problematisch is voor de geloofwaardigheid van sedimentbalansen en volumetrends. Voor een detailstudie kan beter de ruwe profieldata worden gebruikt, aangezien de resolutie van het grid dusdaig grof is dat steile delen van de kust niet goed worden weergegeven en een ongewilde generalisatie plaatsvindt.