Stoffentransport Oostvaardersoevers

Door compartimentering en regulering van onze wateren is de interactie tussen onze meren en hun achterland zeer beperkt. Dit heeft negatieve gevolgen voor de kwaliteit van zowel de moerassen als de meren; moerassen verlanden als gevolg van fixatie van het waterpeil en de aanvoer van voedingsstoffen van de moerassen naar de meren is sterk beperkt. Dat geldt in het bijzonder voor koolstof van terrestrische oorsprong, dat in natuurlijke situaties in opgeloste of particulaire vorm (fijn verdeeld of in de vorm van bladeren, takken en ander dood organisch materiaal) naar de rivieren en meren wordt afgevoerd. Het Markermeer kampt bovendien door de kleibodem met een hoge sliblast. Door de geringe diepte wordt dit slib gemakkelijk opgewerveld. Het bevat ijzer, waardoor het resterende fosfaat wordt gebonden. Samen met organisch stof sedimenteert dat in diepe putten en geulen, waardoor het aan het voedselweb wordt onttrokken.

Vanwege het gebrek aan functionele land-water overgangen worden buitendijks nieuwe moerassen aangelegd, maar vanwege het gefixeerde peil zijn de mogelijkheden voor uitwisseling toch beperkt. Een andere optie is gebruik te maken van binnendijkse moerassen, zoals de Oostvaardersplassen.

Dit rapport analyseert de mogelijkheden om stoffen uit dit gebied te gebruiken voor verbetering van productie en diversiteit in het Markermeer.