Bitumenkeuze ter verbetering van de duurzaamheid van ZOAB

De DWW heeft op verzoek van de wegendistricten van Rijkswaterstaat onderzoek gedaan naar de effecten van polymeermodificatie van ZOAB en asfaltbetonmengsels. Het primaire doel was te onderzoeken of ZOAB duurzamer gemaakt kan worden door middel van polymeermodificatie, en hoe een polymeerbitumen geselecteerd kan worden om een verbeterde duurzaamheid van ZOAB te verkrijgen. Daarnaast zijn andere aspecten van polymeerbitumen onderzocht, zoals herbruikbaarheid, chemische stabiliteit, ontmengingsgevoeligheid, terugwinbaarheid (van polymeerbitumen uit asfalt uit de weg) en mogelijkheden om type en hoeveelheid polymeer van polymeerbitumen te bepalen. Er wordt ingegaan op onderzoeksmethoden en analysetechnieken die hierbij ten dienste staan. Het onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat door polymeermodificatie van bitumen zowel het lagetemperatuurgedrag als het hoge temperatuurgedrag wordt verbeterd. Verder is gebleken dat het verbeterde gedrag van het bitumen in asfaltverhardingen op aardenbaan niet of onvoldoende tot uitdrukking komt in de levensduur van polymeergemodificeerd ZOAB. Hiervoor worden mogelijke verklaringen aangedragen. Het belangrijkste resultaat van het onderzoek is dat het verbeterde lage- en hoge- temperatuurgedrag van polymeerbitumen vertaald kan worden in gedragsgerelateerde parameters- die het mechanische (reologische) gedrag beschrijven. Op basis hiervan wordt een bitumenkeuzemodel voorgesteld- die zich beperkt tot het reologisch gedrag en zich dus niet uitstrekt tot andere voor het gedrag belangrijkeegenschappen zaoal hechting/onthechting (weerstand tegen stripping) en weerstand tegen veroudering.