Analyse duur van extreme meerpeiltoppen Markermeer

In het kader van een vervolgstudie van het Onafhankelijk Onderzoek Markermeer wordt de geotechnische stabiliteit van de dijken onderzocht. De stabiliteit van een dijk wordt onder andere bepaald door de duur van te keren hoge waterstanden. Lang aanhoudende hoge meerpeilen zouden een dijk kunnen 'verweken'. Doel van dit onderzoek is om in de vorm van een gevoeligheidsanalysede
duur
en het bijbehorende verloop van meerpeiltoppen op het Markermeer te bepalen met een extreme herhalingstijd, en daarbij een indicatie te geven van de betrouwbaarheid van het resultaat. Deze studie is niet bedoeld om hydraulische belastingen voor het Markermeer opnieuw vast te leggen. Uitgangspunt bij de studie is de statistische extrapolatie, van meerpeilen uit het onafhankelijk onderzoek Markermeer. De analyse is uitgevoerd voor de volgende gebeurtenissen van meerpeiltoppen voor het Markermeer: met een overschrijdingsfrequentie van 1/10.000 per jaar voor de zgn. 'midden'-meerpeilstatistiek(OOM, 1998), d.w.z. NAP +0.70 m, en met een overschrijdingsfrequentie van 1/1250 en 1/10.000 per jaar voor de zgn. 'hoge' meerpeilstatistiek (OOM, 1998), d.w.z. respectievelijk NAP +1.05 en +1.30m. De duren zijn geanalyseerd met behulp van gesimuleerde meerpeiltoppen. De toppen duren ongeveer een week (als men aanneemt dat minus 5 cm ongeveer overeenkomt met de top). Bij 10 cm onder het maatgevend peil houden de toppen circa 2 weken aan, met een standaardafwijking van 1 week. Bij 20 cm onder het peil bedragen de duren 3 tot 4,5 weken met opnieuw een standaardafwijking van 1 week. Een lager niveau duurt wel korter dan een hoger niveau (4,5 weken bij NAP +0,70 m, 4 bij NAP+1,05m en 3 weken bij NAP +1,30 m). De resulterende duren zijn in orde grootte vergelijkbaar met de gemeten extreme meerpeilen op het Markermeer. Wel kunnen de duren langer aanhouden dan bijvoorbeeld tijdens het hoogwater van 1998 het geval is geweest, waarbij het meerpeil 20 cm onder de top 2,5 week aanhield. De duren zijn ook groter ten opzichte van stormvloeden aan het begin van de vorige eeuw. De stormvloed van 1922 op de (destijds nog) Zuiderzee, ging tot NAP + 3 m, maar duurde slechts 2,5 dag boven NAP +1 m. Hiermee wordt duidelijk dat het Markermeer als 'gesloten watersysteem' veel langeraanhoudende extreem hoge meerpeilen kent in vergelijking tot de Zuiderzee.