Ammoniakvervluchtiging op kalkrijke Zuiderzeegronden bij gebruik van ammoniumhoudende meststoffen

Het feit, dat op de kalkrijke gronden der Zuiderzeepolders ammoniakstikstof in het algemeen minder effectief is dan nitraat-stikstof werd voor het eerst in 1934 in de Wieringermeerpolder geconstateerd. Een definitief bewijs, dat inderdaad stikstofverlies kan optreden door ammoniakvervluchtiging werd eerst in 1948 geleverd, terwijl men later eveneens tot de conclusie kwam, dat ammoniakvervluchtiging moet worden beschouwd als een der belangrijkste oorzaken van de geringe stikstofopname der gewassen in de Wieringermeer en Noordoostpolder, bij aanwending van ammoniumhoudende meststoffen. Besproken worden de methodiek van het onderzoek en de resultaten: Invloed van het vochtgehalte van de grond; Invloed van de bewerking van de grond; Invloed van de temperatuur; Invloed van de granulaire samenstelling van de grond; Invloed van de luchtvochtigheid; Invloed van het bindend vermogen van de grond; Invloed van humuszuren; Ammoniakvervluchtiging in gebieden buiten de Zuiderzeepolders; Invloed van een twee-malige bemesting met ZA; Invloed van verschillende soorten ammoniumhoudende meststoffen; Stikstofverliezen tengevolge van denitrificatie.