Ontrafeling van verouderingseigenschappen van bitumen in ZOAB
In het kader van rafelingsonderzoek is het van belang om te weten hoe de veroudering van bitumen in ZOAB in situ gesimuleerd kan worden. Indien deze simulatiemethode bekend is, zou een mogelijke vervolgstap kunnen zijn (ZOAB-)mengsels kunstmatig versneld te verouderen en mechanisch te belasten in de vorm van rafelingsproeven. In dit afstudeeronderzoek verricht bij de afdeling IL is gekeken naar de veroudering van bitumen in ZOAB in situ. Deze veroudering is vergeleken met de kunstmatige veroudering van bitumen verouderd door verschillende verouderingstechnieken. Uit het onderzoek komt o.a. naar voren dat de veroudering van bitumen in ZOAB in situ geen homogeen proces is. Verder komt de RCAT, in tegenstelling tot de PAV, naar voren als de kunstmatige verouderingsmethode die de veroudering van bitumen in ZOAB in situ het best simuleert. Verdere optimalisatie van de verouderingsmethode m.b.v. de RCAT zal naar verwachting leiden tot een nog betere simulatie van de veroudering van bitumen in ZOAB in situ.