Stappenplan aanpassing hydraulische Randvoorwaarden op basis van nieuwe inzichten winddrag

Dit memo beschrijft de consequenties van het toepassen van een aangepaste winddragformulering op de hydraulische randvoorwaarden voor de Nederlandse primaire waterkeringen. Het nieuwe inzicht is dat de winddragcoëfficiënt een maximum heeft bij windsnelheden van ongeveer 30 m/s om vervolgens af te nemen bij toenemende windsnelheid. Dit kan bij extreme condities leiden tot een reductie in opwaaiing, golfcondities en benodigde kruinhoogten. Allereerst wordt een overzicht gegeven van de huidige methode van vaststellen van de hydraulische randvoorwaarden in Nederland. Vervolgens worden de resultaten van een literatuurstudie ten aanzien van winddrag gepresenteerd. Er wordt een overzicht gegeven van nieuwe inzichten en parameterisaties, leidend tot een aanbeveling voor het toepassen van een aangepaste winddragformulering waarbij de winddrag coëfficiënt niet verder toeneemt bij windsnelheden groter dan 30 m/s. Op basis van deze bevindingen worden diverse methodes beschreven om de aanbevolen winddrag formulering toe te passen voor de afleiding van de open-water wind, waterstanden en golfcondities. Het concept van pseudo-wind wordt geïntroduceerd om bestaande databases met waterstanden en golfcondities te corrigeren of om bestaande windstatistiek aan te passen. Het BretPro programma is toegepast om de effecten van de nieuwe winddragformulering inzichtelijk te maken voor het IJsselmeer en Ketelmeer, Markermeer, Hollands Diep en Haringvliet en Noordzee kust. De consequenties voor de benodigde kruinhoogte zijn met een simpele rekenregel vastgesteld. Tenslotte zijn deze resultaten gecombineerd met de waarden uit illustratiepunten om per watersysteem een eerste schatting te krijgen van de mogelijke winst in benodigde kruinhoogte. De resultaten van deze analyse geven aan dat met name voor oost- en zuidoostzijde van het IJsselmeer, Ketelmeer en Markermeer benodigde kruinhoogten met orde 1 m lager zijn.