Verkenning van strategieën voor het kustonderhoud bij Onrustpolder, Zeeland

Bij de Onrustpolder, Noord-Beveland, Zeeland ondervinden drie JARKUS raaien structurele erosie als geovlg van de oprukkende Schaar van Onrust. Ten einde de structurele erosie te stoppen wordt sinds de jarn '90 morfologisch gebaggerd in combinatie met strandsuppleties. In dit rapport hebben we op basis van literatuuronderzoek, data-analyses en modelsimulaties de systeemwerking van het kustvak Noord-Beveland bestudeerd, het morfologische baggeren gecombineerd met strandsuppleties geëvalueerd en het effect van morgelijke strategieën voor het kustonderhoud op de waterbeweging en zandtransporten in kaart gebracht. Uit deze studie blijkt dat het morfologisch baggeren niet significant heeft bijgedragen aan het verminderen van de structurele erosie. Wel lijkt het kustwaarts oprukken van de Schaar van Onrust te zijn afgenomen, waarschijnlijk door veranderingen in het gerij als gevolg van de aanleg van de Oosterscheldewerken. Een mogelijke ingreep om de structurele erosie te bestrijden is de geulwandsuppletie in de Schaar van Onrust. Om te zorgen dat deze ingreep effectief en efficient is, is verbeterd inzicht in de werking van het fysische systeem en de invloed van de ingreep hierop nodig. Daartoe bevelen zij aan om additionele modelsimulaties uit te voeren en de huidge monitoring voort te zetten en eventueel uit te breiden. Verder verdient het aanbeveling niet meteen een grote morfologische ingreep te doen, maar relatief klein te beginnen, de morfologische ontwikkelingen goed te volgen en op basis hiervan de strategie bij te sturen,.