Mesozoöplankton in het Haringvliet 2019-2020 : monitoring van De Kier

Het Haringvliet is een in 1970 afgesloten zeearm van de Noordzee. Na afsluiting ontstond een groot zoetwatermeer. Vanaf 2018 functioneren de Haringvlietsluizen als stormvloedkering. De Haringvlietdam is een barrière voor vismigratie en een harde overgang tussen zoet en zout water. Het herstel van ecologische verbindingen is de belangrijkste doelstelling van het op een kier zetten van de Haringvlietdam, maar ook ontstaat er een meer natuurlijker overgang tussen zoet en zout water. Monitoring van het zoöplankton is gericht op dat laatste effect. De nul-situatie voor het zoöplankton is in 2018 vastgelegd en opgenomen in de nul-rapportage. 
Dit rapport geeft de resultaten van de uitgevoerde analyses en gaat in op zoöplankton als instrument om veranderingen te monitoren, in technische termen zoöplankton als inspectieparameter voor de maatregel ‘kieren’. Zoöplankton is een goede indicator voor veranderingen in estuaria en reageert snel op veranderingen in het zoutgehalte.