Zee-eendenvoedsel op een recente zandsuppletie bij Noordwijk

In november 2009 streek een groep van enkele honderden Zwarte Zee-eenden neer voor de kust van Noordwijk. Hier was in 2006 een vooroeversuppletie uitgevoerd en in 2007 en 2008 waren hier suppleties op het strand uitgevoerd. De eenden bleven ongeveer een maand lang aanwezig, precies voor het kustgedeelte waar het strand was gesuppleerd en op zee ter hoogte van de vooroeversuppletie. Dit riep de vraag op of er een verband kon zijn tussen suppletie en –blijkbaar gunstige- foerageeromstandigheden voor de zee-eenden. Het bodemleven is bemonsterd in de (vooroever)suppletiezone en vergeleken met dat van twee referentiegebieden ten noorden en zuiden van dit gebied. Amerikaanse Zwaardscheden Ensis directus domineerden het bodemleven en de aangetroffen dieren waren in overgrote meerderheid nuljarig en van een formaat dat Zwarte Zee-eenden nog kunnen eten. Dit kon nog eens worden geïllustreerd aan de hand van de maaginhoud van een op het strand van Noordwijk gevonden dode Zwarte Zee-eend ten tijde van het project. De dichtheden aan Ensis waren in het Suppletiegebied niet hoger dan in de referentiegebieden, maar ze waren hier wel beter gegroeid, dat wil zeggen ze waren iets groter en ze bevatten meer vlees. Daarnaast viel op dat in de suppletiezone wel, en in de beide referentiegebieden geen, jonge Zeeklitten Echinocardium cordatum aanwezig waren, eveneens van een formaat dat geschikt lijkt als eendenvoedsel. Het lijkt er dus op, dat de recente strandsuppleties de groeiomstandigheden voor Ensis hebben verbeterd en het gebied aantrekkelijk gemaakt hebben voor (mobiele) Echinocardium, en dat vervolgens hier de eenden van konden profiteren.