Experimenten ter bepaling van de invloeden op de hechtsterkte van bitumen op steen

De stucturele levensduur van zeer open asfaltbeton wordt beperkt door het losraken van aggregaat deeltjes aan het oppervlak van de ZOAB-laag. Dit verschijnsel staat bekend als rafeling. De huidige inschatting is dat breuk in de bitumenfilm al dan niet in combinatie met het verlies aan hechting de inleiding tot het falen van ZOAB kan zijn. Om de duurzaamheid van ZOAB te verbeteren richt men zich op het verminderen van de gevoeligheid voor bitumenbreuk op de contactvlakken en/of een betere hechting tussen het bindmiddel en mineraal aggregaat. Om de invloed van het soort bindmiddel en eventueel het soort steen op de hechting te beschrijven is een testmethode nodig waarmee de hechting tussen bindmiddel en steen kan worden gekarakteriseerd.