Schematiseringshandleiding sterkte en stabiliteit kunstwerk : WBI 2017

De WBI schematiseringshandleidingen zijn niet meer vigerend bij de Landelijke Beoordeling (2e ronde, LBO2). Alle informatie die daar in stond, staat ook in de huidige BOI handleidingen van kunstwerken of in de technische leidraden Katern Kunstwerken beschikbaar op IPLO.NL

Deze schematiseringshandleiding is opgesteld in het kader van het Wettelijk Beoordelingsinstrumentarium (hierna: WBI 2017 of WBI). Het WBI voor de beoordelingsronde 2017-2023 bestaat uit de ministeriële regeling en 3 bijlagen. Die drie bijlagen zullen verder worden aangeduid als:
• WBI 2017 Bijlage I Procedure.
• WBI 2017 Bijlage II Hydraulische belastingen.
• WBI 2017 Bijlage III Sterkte en veiligheid. Het WBI bevat de voorschriften voor het uitvoeren van de beoordeling.
In deze voorschriften wordt verwezen naar een aantal documenten en applicaties die de beheerder ondersteunen bij het uitvoeren van de beoordeling, waaronder de schematiseringshandleidingen en de WBI software.
Deze schematiseringshandleiding heeft betrekking op het faalmechanisme Falen door bezwijken waterkerende constructieonderdelen (STCO) en het faalmechanisme Falen door instabiliteit constructie en grondlichaam (STCG). Beide faalmechanismen vallen onder het toetsspoor sterkte en stabiliteit. Falen als gevolg van aanvaring wordt ook beschreven, maar is feitelijk een specifieke vorm van Falen door bezwijken waterkerende constructieonderdelen (STCO). Beide faalmechanismen STCO en STCG beslaan in feite alle bezwijk- en instabiliteitsmechanismen die kunnen optreden met als gevolg een overstroming. Afhankelijk van de opbouw en constructiewijze van het kunstwerk dienen voor zowel STCO als STCG daartoe op maat gesneden grenstoestandfuncties te worden gedefinieerd, passend bij het beschouwde bezwijk- en instabiliteitsmechanisme, welke door het instrumentarium worden gebruikt3. Helaas is deze werkwijze voor de gedetailleerde toets met het instrumentarium niet mogelijk. Het beoordelingsinstrumentarium heeft slechts één sterk vereenvoudigde generieke grenstoestandsfunctie ter beschikking voor zowel het bezwijk- als instabiliteitsmechanisme.
In de praktijk komt het voor STCO er op neer dat het mogelijk is om slechts één onderdeel van de constructie in te voeren in plaats van de gehele constructie. Om een representatieve faalkans te bepalen dient gezocht te worden naar het dominante constructieonderdeel. Wanneer een kunstwerk te complex is om een dominant constructieonderdeel te bepalen, is men aangewezen op een Toets op Maat.
Voor STCG is een gedetailleerde toets met behulp van het instrumentarium lastig. Als mogelijke oplossing is in deze schematiseringshandleiding een handreiking gedaan middels een beoordeling op basis van een conservatieve semi-probabilistische wijze.