Analyse van de NDB-lijn : Chloridegehaltes op basis van geleidendheidsmetingen en een empirische relatie

De saliniteit van zee- en brak water wordt volgens internationale normen berekend met de Unesco-formule, gebruik makend van de gemeten geleidendheid en temperatuur van het zee/brak-water. Met de waarde van de saliniteit kan men vervolgens een schatting maken van het chloridegehalte van het water. De saliniteitsformule voor zoet en estuarien water wijkt sterk af van de Unescoformule door een andere ionensamenstelling van het gebiedseigen rivierwater. Feitelijk mag de Unesco-formule alleen voor saliniteitswaarden groter dan 2 psu worden toegepast. Om die reden worden voor de lage zoutconcentraties door de RWS-diensten diverse empirisch vastgestelde gebiedsgebonden relaties toegepast om toch het chloridegehalte te kunnen bepalen op basis van geleidendheidsmetingen. In het Benedenriviergebied wordt door directie Zuid- Holland de NDB-lijn ‘80-’81 gebruikt. Als gevolg van de in de tijd veranderde samenstelling van rivierwater vindt RWS/DZH het wenselijk de NDB-lijn als relatie te toetsen. Tevens vindt RWS/RIKZ het wenselijk dat de relatie tussen chloridegehalte, saliniteit en dichtheid wordt getoetst voor hetzelfde gebied. De dichtheid is een belangrijke parameter als input voor stromingsmodellen.