Naar een mogelijke vorm van inspraak en participatie in het ruimtelijk beleid, toegespiitst op Lelystad

Inspraak van bewoners blijkt niet altijd goed te werken omdat het vertrouwen in de bestuurders/overheid verminderd indien met de inbreng te weinig wordt gedaan. Bewoners voelen zich dan onmachtig, hun stem is dan slechts theoretisch geldig. Daarom wordt er gepleit om de gangbare inspraakprocedure te vervangen door participatie. Niet alleen meedenken en meepraten maar ook meebeslissen. Het voorgestelde model is een van trapsgewijze besluitvorming.