Veiligheid van de waterkeringen in relatie tot Maasvlakte 2: extreme golfklimaat

De eventuele aanleg van een tweede Maasvlakte is een ingrijpende uitbouw van het Nederlandse kustsysteem. Lokaal wordt de kustlijn zeewaarts verlegd, en worden vele honderden miljoenen kubieke meters zeezand uit de kustzone onttrokken. Vanuit de projectorganisatie 'Maasvlakte2' vindt coordinatie van het onderzoek naar mogelijke uitbreidingsvormen plaats. Binnen deze projectorganisatie is onder andere de werkgroep Waterbeweging, Morfologie en Nautica (WMN) actief. De werkgroep heeft verschillende onderzoeksthema's geïnventariseerd en vastgelegd in een onderzoeksplan. Eén van de thema's is 'hydraulische en morfologische ontwerpeisen inclusief veiligheidsaspecten'. Naast sturing vanuit de projectorganisatie dient ook RWS zelf zich een beeld te vormen van de omvang van de maatregelen die noodzakelijk zijn om de veiligheid van de beïnvloede gebieden op het gewenste niveau te handhaven. Deze beoordeling wordt opgesteld door DWW op grond van de door het RIKZ toegeleverde randvoorwaarden van basispeilen en extreme golfklimaat. Het extreme golfklimaat wordt bepaald door meteorologische condities die éénmaal in de 10.000 jaar optreden. ln dit werkdocument zijn de resultaten vastgelegd van het ondeaoek naar de mate waarin een tweede Maasvlakte het extreme golfklimaat beïnvloedt. ln het onderzoek is de aandacht gericht op de vraag wat de invloed is van Maasvlakte2 op het golfklimaat op de -20m dieptelijn voor de Hollandse kust, op de -10m dieptelijn voor de Haringvlietmond, en in de Haringvlietmond zélf. In [2] worden de resultaten van het onderzoek naar de mate waarin een tweede Maasvlakte de basispeilen beïnvloedt beschreven. Tesamen vormen deze documenten de basis voor de toetsing op veiligheid door de DWW.