De nauwkeurigheid bij het ruimtelijk interpoleren (met SURFIS) : van bodemhoogten in het Spijkerboor

Voor saneringen is het nodig om een gebiedsdekkende kaart te hebben, waarin de dikte van de te verwijderen laag staat aangegeven. Deze dikte moet door middel van boringen (en monsters uit deze boringen) vastgesteld worden. Omdat het financieel gezien niet mogelijk is om op iedere m2 een boring uit te voeren, moet er een steekproef genomen worden. Door ruimtelijke interpolatie van de gevonden dikten uit deze steekproef kan vervolgens de dikte geschat worden op die plaatsen waar niet gemeten is. Ruimtelijke interpolatie is een goed hulpmiddel, maar vereist wel dat de steekproef zo genomen is, dat de variatie in de te meten grootheid ook werkelijk gemeten wordt. Dit houdt in dat de afstanden tussen de meetpunten (in de steekproef) zodanig moeten zijn, dat iedere verhoging/verlaging gemeten wordt.