Edelherten en reeën in de Oostvaardersplassen : demografie, terreingebruik en dieet

In maart 1992 zijn edelherten in de Oostvaardersplasen geïntroduceerd met als doel: complementering van het moeras-systeem en het leveren van een bijdrage aan de landschapsvorming door op te treden als onderdrukker van bos- en struweelvorming. Direct na introductie van de edelherten is deze gegrazingsvorm begeleid met onderzoek door Rijkswaterstaat Directie IJsselmeergebied. In dit onderzoek zijn tevens de reeën betrokken die in de Oostvaardersplassen voorkomen. Beschreven worden de resultaten van de eerste vier jaren van het monitoringsonderzoek aan edelherten en reeën in de Oostvaardersplassen. Aan de orde komen demografie, terreingebruik en dieet. De populatie edelherten groeit momenteel exponentieel, een indicatie dat de situatie voor edelherten goed is. De populatie reeën in de Oostvaardersplassen is na introductie van de edelherten sterk afgenomen als gevolg van het plaatsen van een raster rond de Oostvaardersplassen om te voorkomen dat de edelherten de Oostvaardersplassen kunnen verlaten. Zowel edelherten als reeën hebben in de zomerperiode een grote voorkeur voor blad van wilg, vlier en kruiden. In de winterperiode hebben zij een grote voorkeur voor grassen. In de zomerperiode houden beide soorten zich voornamelijk in de gesloten landschapstypen op (niet-ruigte-struweel). In de winterperiode bezoeken de dieren vaker de grootschalig open graslanden. Met name in de winter kan, bij toename van de populaties Heckrunderen, Konikpaarden en edelherten concurrentie om voedsel tussen de vier grote herbivoren worden verwacht. Daarnaast kan de toename van de populaties Heckrunderen en Konikpaarden leiden tot een grotere druk op de landschapstypen waar edelherten en reeën in de zomerperiode voorkeur voor hebben, waardoor deze minder geschikt worden voor de edelherten en reeën.